شبی که آسمونمو گرفتی
نه آسمون که جونمو گرفتی
شبی که دسته رفتنه تو رو شد
شبی که دیدنه تو آرزو شد
غم توی گرگ و میش من میخندید
نشسته بود به ریش من میخندید
تازه شروع شد غمه بی شمارم
تازه دونستم که کجایه کارم
اگه شکستم ، اگه نا ندارم
اگه کسی رو جز خدا ندارم
مهم چشاتن که یه وقت نشن خیس
مهم تویی ، دردای من مهم نیست
همین جوریشم واسه من عزیزی
خوشم میاد منو به هم میریزی
بر نمیگردی حتی تویه ای کاش
داری میری مواظبه خودت باش
مثه دیوونه های کم تحمل
مثه آواره های زخم خورده
نشستم از رو تقویمای بی تو
تمومه روز و شب هامو شمردم
شبیه دوره گردای پریشون
یه عمره رده پاتو دوره کردم
سراغت رو گرفتم کوچه کوچه
کمک کن دسته خالی بر نگردم
نمیدونی که وقته گریه کردن
ته قلبم چه خالی میشه بی تو
به اسمت می رسه می لرزه قلبم
نمیدونی چه حالی میشه بی تو
هنوز درگیره رویاتم ، خرابم
توام مثله خودم درگیره دردی
قسم دادم خدا رو گریه کردم
مگه میشه عزیزم بر نگردی؟
من تو بهت گرگ و میشم تو چته؟؟
من زدن تیشه به ریشه ام تو چته؟؟
از نگاهه هرضه ی خیابونا من دارم
شکنجه میشم تو چته؟؟
اسمم و چند دفعه بریدی تا حالا؟؟؟
چند ستاره کم آوردی تا حالا؟؟
تو مثل من که همش بد میارم
به در بسته نخوردی تا حالا
من پل دسته نیازم تو چته؟؟
من میسوزم و میسازم تو چته؟؟
تو قمار زندگی منم که مفت
از تو نیستم و میبازم تو چته؟؟
من همونم که شکستیش یادته؟؟
به رگ فاصله بستیش یادته؟؟
حالا اومدی چیرو نشون بدی؟؟
دلی که نمیپرستیش یادته؟؟
عسق تو شعله فروز واسه من
میگی غصه ات شب و روز واسه من
فکر آس و پاسی خودتو کن
نمی خواد دلت بسوزه واسه من
خونه ی دلبستگیات خرابه
اینجا تا چشم کار میکنه سرابه
اینجا سر مترسکا شلوغه
راستی فقط تو واژه ی دروغه
روو نفسات یه مهر باطل زدی
خونشو بستی درشو گل زدی
ترانه روزه ی جنون گرفته
واژه به واژه خفه خون گرفته
ثانیه ها بهت امون نمیدن
تقویما سنتو نشون نمیدن
پیر شدی پیر شدی بیخودی
آخ که زمین گیر شدی بیخودی
طوری که بی رنگی نشونت میدن
آینه ها شطرنجی نشونت میدن
هر چقد این بازی رو باختی بسه
هر چی که پاش سوختی و ساختی بسه
جاده رو پیدا نکنی گم میشی
مسخره ی چشمای مردم میشی
پیاده شو آخر جاده مرگه
شیشه ی دل شکسته از تگرگه
دور بزن برو به سمت شبنم
این اتوبان میخوره به جهنم
نزار امشبم با يه بغض سر بشه..
بزن زير گريه چشات تر بشه..
بزار چشماتو خيلي آروم رو هم..
بزن زير گريه سبك شي يكم..
يه امشب غرور و بزارش كنار..
اگه ابري هستي با لذت ببار..
هنوزم اگه عاشقش هستي كه..
نريز غصه هاتو توو قلب ديگه..
غرورت نزار ديگه خسته ات كنه..
اگه نيست بايد دل شكسته ات كنه..
نمي توني پنهون كني داغوني..
نمي توني يادش نباشي به اين آسوني..
هنوز عاشقي و دوسش داري تو..
نشونش بده اشكاي جاري تو..
